กลางศตวรรษที่ 19 พระชาวออสเตรียชื่อ เกรเกอร์ เมนเดล ปฏิวัติการศึกษาเกี่ยวกับการถ่ายทอดทางพันธุกรรม โดยอธิบายการส่งผ่านลักษณะทางพันธุกรรม ก่อนที่จะมีใครรู้จักยีนเสียอีก
จากการทดลองโดยใช้ต้นถั่ว เมนเดลเรียนรู้ว่าลักษณะทางกายภาพเช่น ความสูง หรือสีผม ถูกกำหนดโดยยีนที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น
จากการค้นพบครั้งนี้ เมนเดลได้กำหนดกฎสามข้อ ซึ่งรู้จักกันในชื่อ กฎการถ่ายทอดทางพันธุกรรมของเมนเดล
กฎข้อแรกของเมนเดลคือ กฎแห่งการแยกตัว
เขาค้นพบว่ามีรูปแบบต่างๆ ของยีน ซึ่งควบคุมลักษณะทางกายภาพเรียกว่า อัลลีล
เมนเดลพบว่า อัลลีลหรือคู่ของยีนเหล่านี้จะแยกออกจากกันระหว่างการสร้างเซลล์สืบพันธุ์ และกลับมารวมกันแบบสุ่มเมื่อมีการปฏิสนธิ
ลูกจะได้รับอัลลีลของยีนสองอัน อันหนึ่งจากพ่ออีกอันหนึ่งจากแม่
กฏข้อที่สองของเมนเดลคือ กฎแห่งการจัดกลุ่มอย่างอิสระ
เมนเดลค้นพบว่าการที่อัลลีลแยกออกจากกันและกลับมาจับคู่กันใหม่นั้น ไม่ขึ้นกับยีนอื่นๆ กล่าวคือเป็นอิสระจากยีนอื่นๆ
กฎข้อที่สามของเมนเดลคือ กฎแห่งการข่ม
กฎข้อนี้ระบุว่าเมื่ออัลลีลทั้งสองของยีนแตกต่างกัน อัลลีลหนึ่งจะมีลักษณะเด่น และอีกอันหนึ่งจะมีลักษณะด้อย
ลลีลเด่นจะเป็นผู้ชนะ และแสดงลักษณะปรากฏให้เห็นในสัตว์ หรือพืช
อัลลีลด้อยจะถูกซ่อนเอาไว้ และไม่แสดงออกมาให้เห็น
งานวิจัยของเมนเดลทำให้เราเข้าใจการถ่ายทอดลักษณะทางพันธุกรรม และทำให้พระจากศตวรรษที่ 19 ...
Please log in to view and download the complete transcript.