เมตรเป็นหน่วยวัดความยาวหน่วยหนึ่งซึ่งใช้กันมากที่สุดในโลก
แต่มันใช้เวลาค่อนข้างนานกว่าที่จะตกลงกันได้ว่ามันควรจะยาวเท่าไร
หน่วยวัดมาตรฐาน
การวัดความยาวเริ่มต้นจากการวัดความยาวร่างกาย เช่น ความยาวของเท้า หรือช่วงความกว้างของมือ
วิธีนี้อาจสร้างความสับสน เพราะความยาวของร่างกายแต่ละคนแตกต่างกัน
อียิปต์ 3,000 ปีก่อนคริสตกาล
ในยุคอียิปต์โบราณ หนึ่งหน่วยของความยาวถูกวัดเป็นคิวบิต ซึ่งเป็นการวัด แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับความยาวของหน้าผาก แขนและฝ่ามือของแต่ละคน
เพื่อให้ไม่เกิดความยาวที่หลากหลาย ชาวอียิปต์สร้างมาตรฐานที่เรียกว่า ‘คิวบิตมาตรฐาน’
คิวบิตมาตรฐานถูกสร้างมาจากหินแกรนิต และถูกแจกจ่ายให้เป็นหน่วยวัดมาตรฐาน
ระบบนี้ทำให้การก่อสร้างเจริญขึ้นอย่างมากในพื้นที่นั้น
ระบบคล้ายๆ กันนี้ถูกสร้างมาทั่วโลก แต่ละหน่วยก็จะขึ้นกับพื้นที่ทำให้การแลกเปลี่ยนกันทำได้ยาก
ประเทศฝรั่งเศส ศตวรรษที่ 18
ในศตวรรษที่ 18 เฉพาะในประเทศฝรั่งเศส ก็มีชื่อเรียกหน่วยวัดมากกว่า 800 ชื่อแล้ว
ความหลากหลายของการวัดเหล่านี้แปลว่าน่าจะมีหน่วยวัดที่ต่างกันเกิดขึ้นประมาณ 250,000 หน่วย
มาตรฐานของการวัดจึงถูกคิดขึ้นมา ซึ่งก็คือหน่วยเมตร
หน่วยมาตรฐานสากล
หน่วยวัดนี้ต้องเป็นหน่วยวัดที่เหมือนกันทุกที่ทั่วโลก
หน่วยเมตรถูกกำหนดให้เป็นหนึ่งในสิบล้านของระยะทางจากขั้วโลกเหนือไปยังเส้นศูนย์สูตร
ซึ่งการคำนวณแบบนี้ใช้หลักการของตรีโกณมิติ และแท่งเมตรก็ถูกสร้างขึ้นมาในปี ค.ศ.1795 ที่กรุงปารีส
จากการใช้ระบบฐานสิบ ความยาวอื่นๆ สามารถนำมาคำนวณใหม่โดยให้มีหน่วยเป็นเมตร
หน่วยเมตรในสมัยนั้นได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในฐานะหน่วยวัดมาตรฐาน แต่หน่วยนี้ก็ถูกนิยามใหม่ให้ถูกต้องมากยิ่งขึ้นในปี ค.ศ.1983
ซึ่งนิยามใหม่ของหน่วยเมตรถูกกำหนดให้เป็นระยะทางของแสงที่เดินทางในสุญญากาศในเวลา 1/300,000,000 วินาที