ไฟฟ้าที่เราใช้สำหรับการทำงานและสร้างความบันเทิง หรือแม้แต่ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้ล้วนถูกส่งมาจากเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดใหญ่ในภาคอุตสาหกรรม ซึ่งผลิตไฟฟ้าจำนวนหลายกิกะวัตต์
1 กิกะวัตต์ = 1,000,000,000 วัตต์
เครื่องจักรขนาดใหญ่ที่หมุนอยู่เหล่านี้ใช้ประโยชน์จากหลักการง่ายๆ ที่ถูกค้นพบในปี ค.ศ.1835
ไมเคิล ฟาราเดย์ นักเคมีและนักฟิสิกส์
นักวิทยาศาสตร์ชื่อ ไมเคิล ฟาราเดย์ ค้นพบว่าเมื่อขดลวดของโลหะตัวนำ เคลื่อนที่ภายใต้สนามแม่เหล็ก จะทำให้เกิดการไหลของประจุไฟฟ้าผ่านมัน
พลังงานจลน์ได้ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นกระแสไฟฟ้า
ในเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดเล็กนี้ เส้นลวดกำลังเคลื่อนที่ผ่านสนามแม่เหล็ก เป็นผลทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าในวงจรและทำให้มีแสงออกมา
เรากล่าวถึงกระแสที่ถูกสร้างนี้ว่าเป็น กระแสเหนี่ยวนำในตัวนำไฟฟ้า
กระแสสามารถถูกเหนี่ยวนำได้เมื่อวงจรถูกต่อให้มันสามารถไหลได้ครบรอบเท่านั้น
การเปลี่ยนแปลงความเร็ว จำนวนรอบในขดลวด หรือความแรงของสนามแม่เหล็ก จะเปลี่ยนแปลงระดับของกระแสไฟฟ้าที่ถูกเหนี่ยวนำ
เครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดใหญ่ที่ใช้ในอุตสาหกรรมใช้แหล่งพลังงานจากลม ถ่านหินหรือความดันไอน้ำ... เพื่อส่งผ่านแรงที่ต้องการขับเคลี่อนขดลวดขนาดใหญ่ให้ผ่านสนามแม่เหล็กที่มีกำลังสูง
และสร้างพลังงานกว่าพันล้านกิโลวัตต์ให้แก่โลก
โครงสร้างที่ไม่ซับซ้อนอย่างโลหะนำไฟฟ้าที่เคลื่อนที่ภายในสนามแม่เหล็ก คือสิ่งที่เป็นกำลังขับเคลื่อนสังคมอันทันสมัยของเรา
Please log in to view and download the complete transcript.