การพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าโดยไม่ต้องมีใครช่วย น่าจะเป็นประสบการณ์ที่หลายคนชื่นชอบ หากแต่มีสัตว์เพียงบางประเภทเท่านั้นที่มีความสามารถอันน่าทึ่งนี้
การบินนั้นเกิดขึ้นได้ โดยการสร้างแรงยกที่มากกว่าแรงกด จากแรงดึงดูดของโลก ซึ่งเกิดจากน้ำหนักของพวกมัน
การที่บรรดาสัตว์ต่างๆ สร้างแรงยกนี้ขึ้นมาได้ ถือเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก
กฎการเคลื่อนที่ข้อที่สามของนิวตัน
กฎการเคลื่อนที่ข้อที่สามของนิวตัน กล่าวว่า ทุกแรงกิริยา จะมีแรงปฏิกิริยาที่มีขนาดเท่ากัน
แต่ทิศทางตรงกันข้ามเสมอ
ซึ่งหลักการนี้เอง ที่ทำให้บรรดานกและสัตว์อื่นๆ บินได้
เมื่อนกตัวหนึ่งยกปีกของมันขึ้น ปีกของมันจะเอียงทำมุม ทำให้มีแรงต้านอากาศเล็กน้อย แต่เมื่อนกกดปีกของมันต่ำลง ปีกของมันจะแผ่กว้างออก ฉะนั้นพวกมันจึงสร้างแรงกดต่ออากาศเบื้องล่าง
อากาศสร้างแรงต้านในขนาดที่เท่ากัน แต่มีทิศทางตรงกันข้าม กระทำต่อตัวนกที่อยู่ด้านบน
เมื่อแรงยกนี้มีค่ามากกว่าแรงกดเนื่องจากแรงโน้มถ่วง นกจึงบินได้
การบินนั้นเกิดขึ้นได้เมื่อ:ปีกของสัตว์สร้างแรงยก มากกว่าแรงดึงดูดของโลกในทิศทางกดลง
โดยทั่วไป บรรดานกที่ตัวหนักกว่า ต้องการระยะกางปีกกว้างกว่า เพื่อสร้างแรงยกให้มากขึ้น
แต่คำอธิบายนี้ไม่สามารถใช้กับความสามารถของแมลงบางชนิดที่บินได้
แมลงภู่
เหล่าแมลงภู่มีร่างกายที่ใหญ่ไม่สมส่วน เมื่อเทียบกับปีกอันเล็กกระจ้อยร่อยของพวกมัน
เพื่อที่จะสร้างแรงดันให้มากพอที่จะขึ้นบิน แมลงภู่จะหมุนปีกของพวกมันเพื่อให้มีแรงยก
ทั้งในจังหวะที่กระพือปีกขึ้นหรือกระพือปีกลง อากาศถูกผลักลงสู่ทิศทางด้านล่าง
ซึ่งนี่หมายความว่า ในทุกจังหวะนั้น แมลงภู่ได้ใช้ประโยชน์จากแรงยกจากอากาศ ตามกฎข้อที่สามของนิวตัน
ทำให้ปีกอันน้อยนิดที่ไม่สมส่วนของแมลงภู่ ...
Please log in to view and download the complete transcript.