ในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 มีบุคคลหนึ่งได้เสนอแนวคิด ที่ส่งผลกระทบต่อนักเคมีอื่นๆ ต่อมาอีกกว่า 100 ปี
โยฮันน์ เบเชอร์ ปี ค.ศ.1667
ในปีค.ศ.1667 นักเคมีชาวเยอรมนี โยฮันน์ เบเชอร์ สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับวัสดุต่างๆ เมื่อถูกเผา
เขาเสนอว่าสารเคมีไวไฟทุกชนิดประกอบด้วยสารที่น่าพิศวงแต่สำคัญมากที่เรียกว่า ฟลอจิสตัน
ฟลอจิสตัน
สารไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากการเผาไหม้ เหลือไว้แต่เพียงสสารในรูปที่ปราศจากฟลอจิสตัน
ทฤษฎีฟลอจิสตันนี้ ได้รับการยอมรับจากนักเคมีชั้นแนวหน้าในสมัยนั้นอย่างกว้างขวาง ซึ่งในปัจจุบันนี้ เราทราบดีว่าเป็นแนวคิดที่ผิดอย่างสิ้นเชิง
เฮนรี คาเวนดิช ปี ค.ศ.1766
กว่า 100 ปีต่อมา หลังการเสนอทฤษฎีของเบเชอร์ นักเคมีชื่อ เฮนรี คาเวนดิช ทำการทดลองปล่อยชิ้นสังกะสีลงในสารละลายกรด เขาเก็บก๊าซที่เกิดขึ้น และพบว่ามันเป็นก๊าซไวไฟ
ไฮโดรเจน H
เขาได้ค้นพบการแยกธาตุไฮโดรเจน ซึ่งในปัจจุบันเราทราบว่า เป็นธาตุที่มีอยู่ปริมาณมากที่สุด และสำคัญที่สุด
เขาคิดว่าเขาประสบความสำเร็จในการแยกฟลอจิสตันอันน่าพิศวงได้ ...
Please log in to view and download the complete transcript.