Classroom visuals
Film info
Film summary
ศึกษาความแตกต่างระหว่างพลาสติกแบบเทอร์โมเซ็ต พลาสติกที่อ่อนตัวทางความร้อน และพลาสติกชีวภาพ และวิธีการรีไซเคิลวัสดุเหล่านี้Key facts
- เรามีการทิ้งขยะพลาสติกปริมาณมากและส่วนใหญ่เป็นวัสดุที่ไม่ย่อยสลาย
- พลาสติกสามารถนำมารีไซเคิลได้ด้วยวิธีการเชิงกลและทางเคมี
- นักวิทยาศาสตร์กำลังพัฒนาพลาสติกที่ย่อยสลายได้
- นักวิทยาศาสตร์เติมสารที่ไม่ใช่น้ำมัน เช่น น้ำตาล ผ้าไหม หรือแม้แต่ไม้ไผ่ลงไปผสมกับสายโซ่พอลิเมอร์
Transcript
พลาสติกสมัยใหม่ หรือพอลิเมอร์ เป็นวัสดุที่มีความคงทนสูง และปรับเปลี่ยนสภาพได้ช้ามาก
ทุกๆ ปี มีขยะที่ต้องทิ้งจากวัสดุเหล่านี้กว่า 100 ล้านตัน
อย่างไรก็ตาม พลาสติกที่แข็งแกร่งและคงทนนี้ ไม่สามารถสลายตัวด้วยวิธีการทางชีวภาพได้ พวกมันไม่สามารถย่อยสลายตัวเองโดยกระบวนการทางธรรมชาติ และอาจจะคงอยู่ในสิ่งแวดล้อม ไปอีกนานกว่าร้อยๆ หรือแม้แต่พันๆ ปี
แนวทางหนึ่งที่สามารถจำกัดปริมาณขยะพลาสติกได้คือ การรีไซเคิล
พลาสติกแบ่งได้เป็น 2 ประเภทหลักๆ จำแนกตามคุณสมบัติที่แตกต่างกัน ซึ่งมีผลต่อกระบวนการรีไซเคิล
ชนิดเทอร์โมพลาสติก
เทอร์โมพลาสติก สามารถรีไซเคิลง่ายๆ ด้วยการใช้ความร้อน
ความร้อนจะทำให้แรงที่เชื่อมระหว่างโมเลกุล ซึ่งทำหน้าที่ยึดโยงสายพอลิเมอร์ไว้ด้วยกัน สลายลงอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้พลาสติกหลอมเหลว
และสามารถนำมาขึ้นรูปเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ได้
กระบวนการนี้เรียกว่า การรีไซเคิลเชิงกล
พลาสติกชนิดเทอร์โมเซ็ตติ้ง
ตรงกันข้าม พลาสติกชนิดเทอร์โมเซ็ตติ้ง ต้องใช้อุณหภูมิที่สูงมากในการหลอมเหลว และยังมีโครงสร้างทางเคมีที่ทำให้การรีไซเคิลและการขึ้นรูปใหม่ทำได้ยากขึ้นด้วย
เนื่องจากในกระบวนการขึ้นรูปตั้งแต่ขั้นแรกนั้น มีการใช้การเชื่อมโพลิเมอร์แบบโครงตาข่าย ทำให้มีโครงสร้างที่คงทนมาก
ในการหลอมพลาสติกที่มีโครงสร้างแบบนี้ ต้องใช้กระบวนการรีไซเคิลทางเคมี ด้วยอุณหภูมิสูงและใช้สารเคมีที่มีอานุภาพมาก
อย่างไรก็ตาม การแยกพลาสติกออกเป็น 2 ประเภทหลักข้างต้น รวมถึงการแยกพลาสติกชนิดต่างๆ ภายในสองประเภทหลักนี้นั้นยุ่งยากมาก พลาสติกเหล่านี้อาจมีคุณสมบัติบางอย่างคล้ายกัน และมีรูปลักษณ์ที่เหมือนกัน
ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์ ยังคงพยายามคิดค้นวิธีการอื่นๆ ที่มีความปลอดภัยมากขึ้น ในการกำจัดขยะพลาสติก
ดังนั้น นักวิทยาศาสตร์ ยังคงพยายามคิดค้นวิธีการอื่นๆ ที่มีความปลอดภัยมากขึ้น ในการกำจัดขยะพลาสติก พวกเขามีการพัฒนากรรมวิธีที่ทำให้พลาสติกบางชนิดสามารถสลายตัวได้ทางชีวภาพ โดยการเติมวัสดุที่ไม่มีน้ำมันเป็นองค์ประกอบลงไปในสายพอลิเมอร์ด้วยปริมาณเล็กน้อย เช่น น้ำตาล แป้งข้าวโพด ไหม หรือแม้แต่ไม้ไผ่
ซึ่งช่วยทำให้พลาสติก สามารถสลายตัวได้เองทางชีวภาพ เมื่อเวลาผ่านไป หรือเมื่อโดนแสงแดด
แต่แม้ว่ากระบวนการนี้จะทำให้พลาสติกย่อยสลายได้ดีขึ้น แต่อณูของสารปิโตรเคมี ก็ยังคงอยู่ในสิ่งแวดล้อมไปอีกเป็นเวลานาน
ดังนั้นการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ก็คือลดการผลิตพลาสติก เป็นอันดับแรก
ซึ่งช่วยให้มีการใช้พลังงานและใช้ทรัพยากรลดน้อยลงด้วย
