วันที่ 24 เมษายน ค.ศ.1990 ยานอวกาศเอนเดฟเวอร์ ทะยานขึ้นสู่อวกาศพร้อมกับสัมภาระที่จะเปลี่ยนความเข้าใจของเราเกี่ยวกับเอกภพ
มันใช้เวลาสร้างถึง 8 ปี
ชิ้นส่วนต่างๆ กว่า 400,000 ชิ้นถูกนำมาสร้างขึ้นเป็นยานโดยนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรจาก 13 ประเทศทั่วโลก
ดร.ชาร์ล เพลเลอริน ผู้อำนวยการฟิสิกส์ดาราศาสตร์แห่งนาซ่า ปี ค.ศ.1982 - 1992– “อุปกรณ์ใช้งานได้ ประตูเปิดออกได้ คันโยกเคลื่อนตัวได้ ทุกอย่างดูไปได้สวย เราได้มีกล้องโทรทรรศน์ที่ยอดเยี่ยมแล้ว”
มันเป็นกล้องโทรทรรศน์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก...ฮับเบิล
บนวงโคจรเหนือพื้นโลก 400 ไมล์ นักวิทยาศาสตร์จะมองเห็นห้วงอวกาศได้อย่างชัดเจน โดยไม่ถูกชั้นบรรยากาศโลกบดบัง
แต่เมื่อได้ภาพชุดแรกมา กลับพบว่ามันไม่คมชัดตามที่คาดไว้
“กล้องโทรทรรศน์ไม่สามารถปรับโฟกัสได้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าทำไมกล้องถึงปรับภาพให้ชัดไม่ได้?”
มีความบกพร่องในรูปทรงของกระจกชั้นต้นในกล้องฮับเบิล
แสงที่ตกลงบนขอบนอกจะถูกโฟกัสไปที่พื้นที่หนึ่ง
ในขณะที่แสงตกลงบนด้านในของกระจกจะถูกโฟกัสไปยังอีกที่หนึ่ง
ระยะระหว่างจุดโฟกัสทั้งสองนี้ทำให้ตัวตรวจวัดไม่สามารถรับภาพที่คมชัดได้
นี่เป็นหายนะครั้งใหญ่ของโครงการฮับเบิลและของนาซ่า
ดร.เอ็ด ไวเลอร์ หัวหน้าวิทยาการอวกาศแห่งนาซ่า– “การแถลงข่าวที่ว่า มีความคลาดเคลื่อนในการทำงานของกล้องฮับเบิลเกิดขึ้นนับเป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตผม คุณรู้ไหม ตอนนั้น ผมมั่นใจว่าโครงการนี้จบลงแล้ว”
เงินหลายพันล้านดอลลาร์ต้องสูญไป เวลาหลายปีของการทำงานหนักกลายเป็นเรื่องเปล่าประโยชน์
แล้วจะกอบกู้ภารกิจนี้ขึ้นมาได้หรือไม่?
ท้ายที่สุดแล้ว คำตอบกลับง่ายมาก
... ฮับเบิลต้องการแว่นตา
แว่นตาของฮับเบิลต้องอยู่ในรูปอุปกรณ์ที่เรียกว่า คอสตาร์
อุปกรณ์รวมแสงในตำแหน่งที่ถูกต้องเพื่อให้เกิดภาพคมชัด อุปกรณ์ทัศนศาสตร์ อวกาศ กล้องโทรทรรศน์ แกน การแทนที่
แสงจะผ่านไปยังแว่นนี้ แล้วไปรวมกันในตำแหน่งที่ถูกต้องเพื่อให้เกิดภาพที่คมชัด
ในปีค.ศ.1993 นักบินอวกาศเริ่มภารกิจในการซ่อมแซม พวกเขาติดตั้งกระจกใหม่ให้ฮับเบิล
“ไปเลย ฮูสตัน เรามีแรงบันดาลใจเต็มเปี่ยม เราพร้อมแล้ว ไปจัดการมันเลย”
ดร.เอ็ด ไวเลอร์ หัวหน้าวิทยาการอวกาศแห่งนาซ่า – “กล้องถ่ายรูปจะทำงานหรือเปล่า คอสตาร์จะใช้ได้ไหม แว่นตัดมาตรงตามระยะหรือเปล่า”
“ปกติแล้ว ทุกอย่างที่มองผ่านฮับเบิลจะเกิดขึ้นตอนกลางคืน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม และภาพชุดแรกก็ถูกกำหนดว่าจะต้องมาถึงตอนตีหนึ่ง มันค่อยๆ ก่อตัวขึ้นจนมองเห็นภาพดาวที่สุกสว่าง”
กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลทำให้นักดาราศาสตร์สามารถมองออกไปในอวกาศได้ไกลถึงหมื่นล้านปีแสง ไกลกว่าที่พวกเขาเคยมองเห็นมาก่อน
... และทั้งหมดก็สำเร็จลงได้เพราะแว่นคอสตาร์