ในช่วงต้นศตวรรษที่ 1700 เบอร์ลินเป็นเมืองหลวงของปรัสเซีย งานดีไซน์แบบบาร๊อคที่หรูหรากำลังอยู่ในความนิยม… และสีที่ใช้วาดภาพก็เป็นธุรกิจใหญ่
ในช่วงเวลานั้น สีที่ใช้เป็นสีที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เช่น ถ่านสีดำหรือดินสีแดงและสีเหลือง
แต่ว่าไม่มีแหล่งสีน้ำเงินราคาถูก และน่าเชื่อถือทั้งปริมาณและคุณภาพ
ในช่วงเวลานั้น ผู้ผลิตสีที่ทำงานในเบอร์ลินผู้หนึ่งนามว่า เฮนริค ดีสบาค ค้นพบสีสังเคราะห์เป็นครั้งแรก
เฮนริค ดีสบาค
ดีสบาคสร้างสรรค์สีน้ำเงินเข้มที่สวยงามขึ้นมาด้วยความบังเอิญ
ในความเป็นจริง เขาพยายามที่จะผลิตสีแดง
ดีสบาครู้ว่าถ้าผสมโพแทส คือ เกลือของโพแทสเซียม กับเหล็กซัลเฟต ควรจะได้สารสีแดง
แต่เขาได้โพแทสซึ่งปนเปื้อนไปด้วยน้ำมันจากเลือดของสัตว์
เมื่อเขาให้ความร้อนกับส่วนผสมที่เขาทำขึ้น ธาตุเหล็กจากน้ำมันได้รวมกับโพแทสเซียมคาร์บอเนตในโพแทส
ได้ผลิตสารที่เหนียวมาก ซึ่งเขาก็ได้ให้ความร้อนต่อไปจนเป็นขี้เถ้า
จากนั้น เขาได้กรอง และทำให้เจือจาง…แล้วได้ผสมมันเข้ากับไอรอน (II) ซัลเฟต
แทนที่จะเป็นสีแดงเข้มตามที่เขาคาดไว้ มันกลับผลิตตะกอนเหนียวๆ สีเขียว
ซึ่งปัจจุบันเราได้ทราบแล้วว่า เขาได้สร้างเฟอริกเฟอโรไซยาไนด์ขึ้นมา
เฟอริกเฟอโรไซยาไนด์ Fe4[Fe(CN)6]3
การเติมกรดไฮโดรคลอริกลงไปทำให้สารละลายเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้ม
สีฟ้าปรัสเซีย ซึ่งเป็นชื่อที่ถูกตั้งให้ในภายหลัง จึงเป็นสีสังเคราะห์สีแรก
จิตรกรในศตวรรษที่ 18 สามารถหาซื้อสีฟ้าที่สวยงามและราคาไม่แพงได้เป็นครั้งแรก
...Please log in to view and download the complete transcript.