จุดทศนิยม: ตัดสินด้วยภาพถ่าย

Transcript

นักวิ่งลมกรดระดับแถวหน้าของสหราชอาณาจักร 3 คน กำลังฝึกซ้อมสำหรับการแข่งขันกรีฑาที่เร็วที่สุด

สหราชอาณาจักร ปี ค.ศ.1994

ลินฟอร์ด คริสตี้ แชมป์โลกวิ่งเร็ว 100 เมตร กำลังเตรียมตัวแข่งขันกับ คอลิน แจ็คสัน และไมเคิล รอสเวสส์ ในการวิ่งแข่งระยะสั้น 60 เมตร

ลินฟอร์ด คริสตี้ นักวิ่งเหรียญทองโอลิมปิก 100 เมตร – “คุณก็รู้ว่า คอลินลงแข่งและทำได้ดี ไมเคิลก็เช่นกัน แน่นอนว่าเราทุกคนต้องการชนะ ผมจึงต้องแน่ใจว่าผมพร้อมแล้ว!”

หลังจากผ่านการฝึกมาหลายเดือน การแข่งขันจะเสร็จสิ้นภายในเวลาไม่ถึง 7 วินาที

นี่เป็นโอกาสที่ต้องการความแม่นยำอย่างมาก

“มันไม่สำคัญหรอกว่าคุณไปถึงเส้นชัยอย่างไร ตราบใดที่คุณถึงเป็นคนแรก”

เวลาที่แม่นยำ

ในอีกด้านหนึ่งของการแข่งกรีฑา การวิ่งมาราธอนเป็นการวิ่งระยะไกลมากกว่า 26 ไมล์ หรือประมาณ 42 กิโลเมตร

บ่อยครั้งที่มีผู้เข้าร่วมนับพันคน

แม้ว่าการวิ่งมาราธอนใช้เวลาหลายชั่วโมง แต่เวลาเข้าเส้นชัยก็ยังต้องวัดด้วยหน่วยเป็นวินาที

สำหรับการวิ่งระยะสั้น เช่น 60 เมตร การวัดเวลายิ่งต้องเพิ่มความแม่นยำมากขึ้น

เฉกเช่นเดียวกับที่เราแบ่ง 1 นาทีออกเป็น 60 ส่วน คือเป็นหนึ่งวินาทีซึ่งยังสามารถแบ่งออกเป็นส่วนย่อยได้อีก

เช่น แบ่งเป็น 10 ส่วน...

หรือ 100 ส่วน

แต่ในการแข่งขันวิ่งระดับโลก ความแม่นยำเพียงแค่นี้ยังไม่เพียงพอ

สหราชอาณาจักร ปี ค.ศ.1994

ในที่สุดนักวิ่งชาวอังกฤษทั้งสามคนก็พร้อมแข่งขัน

ขณะที่นักกีฬาวิ่งเข้าเส้นชัย การชี้ตัวผู้ชนะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ต้องตัดสินกันด้วยภาพถ่าย

จากภาพถ่ายเผยให้เห็นว่า ทั้งสามคนใช้เวลาต่างกันเพียงแค่ 0.01 วินาที โดยคอลิน แจ็คสัน อยู่ที่ 6.57 วินาที

ไมเคิล รอสเวสส์ และลินฟอร์ด คริสตี้ ทั้งคู่ใช้เวลาไป 6.56 วินาที

ดังนั้นมี 2 คน เข้าเส้นชัยด้วยเวลาที่เท่ากันระดับหนึ่งในร้อยของวินาที ภาพถ่ายจึงเป็นหลักฐานเพียงอย่างเดียวที่สามารถแสดงว่าบางส่วนของร่างกายรอสเวสส์ผ่านเข้าเส้นชัยก่อน

ลินฟอร์ด คริสตี้ นักวิ่งเหรียญทองโอลิมปิก 100 เมตร –“ถูกต้อง ผมจะบอกคุณว่า ผมดีใจที่มันไม่ใช่การแข่งขันวิ่ง 100 เมตร ไม่งั้น ผมคงต้องเลิกแข่ง!”