การพัฒนาทางคณิตศาสตร์ของจีน

Transcript

แม้ว่าในภาษาจีนจะมีตัวเลขปรากฏอยู่มานานหลายพันปีแล้วก็ตาม แต่มีการบันทึกตัวเลขเป็นลายลักษณ์อักษร เมื่อประมาณ 1,500 ปี ก่อนคริสตกาล

หรือเกือบ 2,000 ปีหลังจากที่ตัวเลขเหล่านั้นได้ถูกบันทึกไว้ในดินแดนเอเชียตะวันตก

แม้ว่าการเริ่มต้นของพวกเขาค่อนข้างช้า แต่นักปราชญ์ชาวจีนได้มีการค้นพบ
ทางคณิตศาสตร์ต่างๆ อย่างรวดเร็ว

และแม้ว่าพวกเขาจะคิดอย่างเป็นอิสระต่อกัน แต่บ่อยครั้งก็ได้ข้อสรุปที่คล้ายคลึงกันกับข้อสรุปในอีกซีกหนึ่งของโลก และในหลายกรณีพวกเขาก็เป็นผู้ค้นพบก่อน

ปริศนา ‘ลอชู (Lo Shu)’ ของจีน คือตารางที่มีการจัดเรียงตัวเลขในรูปแบบพิเศษ

ลอชู

เมื่อบวกเลขขึ้นในแต่ละแถวตามแนวนอน แนวตั้ง และแนวทแยงจะได้คำตอบเดียวกัน

ซึ่งในภาษาอังกฤษเรียกว่า เมจิกสแควร์ หรือตารางมหัศจรรย์ ตารางนี้ปรากฏขึ้นครั้งแรกในประเทศตะวันตก ราวปี ค.ศ.100

แต่เหมือนกับว่ามันถูกนำมาจากประเทศจีน เมื่อ 2,000-3,000 ปีก่อน

กฎโกวกู (Gougu Rule)

เมื่อย้อนเวลากลับไป 300 ปี ก่อนคริสตกาล ตำราทางคณิตศาสตร์โบราณของจีน ได้บันทึก กฎโกวกู (Gougu) ไว้

ซึ่งได้แสดงความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่ และด้านของสี่เหลี่ยมจัตุรัสและสามเหลี่ยม

นักคณิตศาสตร์ชาวจีนได้ใช้ทฤษฎีของพีทาโกรัสนานนับร้อยปีก่อนที่พีทาโกรัสจะเกิดเสียอีก

พาย (π)

นักคณิตศาสตร์ชาวจีนค้นพบ พาย โดยไม่เกี่ยวข้องกับการค้นพบของชาวตะวันตก แม้ว่าจะไม่ได้พบก่อนก็ตาม

แต่ในคริสต์ศตวรรษที่ 5 นักคณิตศาสตร์ชื่อ จูชองจือ (ZuChongzhi) ได้คำนวณหาค่า พาย ถึงทศนิยมเจ็ดตำแหน่ง

และมันกลายเป็นการคำนวนที่แม่นยำที่สุดนับพันปีต่อมา

สามเหลี่ยมของหยางฮุย (Yang Hui)

ในปี ค.ศ.1300 สามเหลี่ยมของหยางฮุย (Yang Hui) ได้เปิดเผยรูปแบบการจัดเรียงตัวเลขแบบสามเหลี่ยม โดยตัวเลขด้านในคือผลรวมของเลขสองตัวด้านบน

ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในนามของ สามเหลี่ยมปาสคาล โดยการค้นพบของนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ชื่อ แบลซ ปาสคาล

แม้ว่าผลงานของเขาจะยังไม่ได้ตีพิมพ์จนกระทั่งศตวรรษที่ 17 ก็ตาม

หลักฐานที่ดีที่สุดถึงความยิ่งใหญ่ทางคณิตศาสตร์ของชาวจีนอยู่ในสถาปัตยกรรมอันน่าทึ่งของพวกเขา

เช่น กำแพงเมืองจีน ซึ่งจะไม่สามารถสร้างได้หากปราศจากวิธีการคำนวณทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนโดยชาวจีนเอง