มนุษย์และลิงเอปต่างก็เป็นไพรเมตวงศ์เดียวกันคือ โฮมินิดี
โฮมินิดี
ญาติที่ใกล้ชิดเราที่สุดคือชิมแพนซี ผู้ซึ่งมีดีเอ็นเอเหมือนกับเราราว 98 ถึง 99 เปอร์เซ็นต์
แต่สิ่งนี้ทำให้เราเหมือนกันแค่ไหน?
ด้วยยีนที่เกือบเหมือนกัน ทำให้มนุษย์และชิมแพนซีมีหลายลักษณะที่เหมือนกัน
ร่างกายของพวกเรามีมือที่คล่องแคล่วและความสามารถในการแสดงออกบนใบหน้า
เรามีวัยเด็กที่ยาวนานและเป็นช่วงเวลาที่เราถูกสั่งสอนทักษะที่สำคัญของชีวิตหลายอย่าง
และเราต่างก็อยู่ในสังคมที่ซับซ้อนซึ่งประกอบด้วยครอบครัวหลายๆ ครอบครัว
เราเข้าใจกันว่า มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่สร้างและใช้เครื่องมือได้ จนกระทั่งถึงทศวรรษที่ 1960
แต่ชิมแพนซีก็สามารถใช้เครื่องมือ ในการจับแมลงกินและทุบเมล็ดถั่วเปลือกแข็งได้
มันมีทั้งพวกที่ถนัดขวาและถนัดซ้าย
ชิมแพนซีบางตัวเริ่มเดินตัวตรง ซึ่งช่วยให้การเก็บรวบรวมอาหารง่ายขึ้น
และแม้ว่ามันไม่มีภาษาพูด แต่ชิมแพนซีสามารถถูกสอน ให้สื่อสารด้วยภาษาสัญลักษณ์และเครื่องหมาย และแสดงออกถึงทักษะที่ซับซ้อนได้
แม้จะมีส่วนที่คล้ายกัน ก็ยังมีส่วนที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน ระหว่างวิวัฒนาการของมนุษย์และชิมแพนซี
การเกษตร ภาษา ศิลปะ ดนตรี เทคโนโลยี และปรัชญา รวมถึงการพัฒนาทุกอย่างที่ทำให้พวกเราแตกต่าง
แล้วอะไรคือสิ่งที่ทำให้เราเกิดวิวัฒนาการ? แล้วทิ้งลิงเอปไว้เบื้องหลัง
น่าแปลกใจที่ความแตกต่างมากมายนี้เกิดจากความแตกต่างเพียงเล็กน้อยในยีนของเรา
ความแปรผันเพียงไม่กี่คู่เบสจากจำนวนนับร้อยของยีนเพียงยีนเดียว ที่ถูกชี้ชัดว่าเป็นต้นเหตุของความก้าวหน้าทางวิวัฒนาการอันยิ่งใหญ่ ซึ่งได้แก่ การพัฒนาภาษาที่ซับซ้อน การพัฒนาของกล้ามเนื้อสู่การมีนิ้วหัวแม่ที่พับได้ และความสามารถในการเดิน และที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ...
Please log in to view and download the complete transcript.