Classroom visuals
Film info
Film summary
เพชรเกิดขึ้นในชั้นเนื้อโลกโดยใช้เวลากว่าล้านปี แต่ในปัจจุบัน นักวิทยาศาสตร์กำลังพยายามที่จะสังเคราะห์เพชรขึ้นเองKey facts
- เพชร ใช้เวลานานมากในการก่อตัวในชั้นเนื้อโลก
- นักวิทยาศาสตร์พยายามผลิตเพชรในห้องปฏิบัติการ โดยใช้เพียงคาร์บอน
- กระบวนการ HTHP เป็นการใช้อุณหภูมิและความดันสูงเหมือนที่เกิดในชั้นเปลือกเนื้อโลกมาผลิตเพชรขนาดเล็กๆ
- CVD หรือกระบวนการสะสมไอสารเคมี เป็นวิธีผลิตเพชรที่ประสบความสำเร็จมากกว่า โดยใช้ไฮโดรเจนและก๊าซมีเทนผลิตอะตอมคาร์บอน ซึ่งจะมาเกาะรวมตัวกันบนผลึกเพชรเริ่มต้น
Transcript
เพชรมีชีวิตเป็นนิรันดร กล่าวคือ เพชรต้องใช้เวลานานในการก่อกำเนิดลึกลงไปใต้ชั้นเปลือกโลก
ถึงแม้เพชรจะเป็นเพียงแค่คาร์บอน แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ต้องใช้เวลาหลายปีที่จะหาวิธีสร้างแร่ธาตุที่สวยงามที่สุดนี้
เพชรสามารถสร้างได้ในห้องทดลองโดยวิธี เอชพีเอชที
เอชพีเอชที – ความดันสูง อุณหภูมิสูง
วิธี เอชพีเอชที เลียนแบบสภาวะความดันและอุณหภูมิในเปลือกโลกโดยใช้การบีบอัดและกระแสไฟฟ้าเข้าช่วย
มีการใส่ “เมล็ด” หรือ เพชรคุณภาพต่ำ พร้อมกับแผ่นโลหะและแกรไฟต์เข้าไปในห้องเลี้ยงผลึก
โลหะทำหน้าที่เป็นตัวเร่ง เมื่อให้ความร้อน โลหะจะช่วยทำลายพันธะระหว่างอะตอมของคาร์บอน
อะตอมเหล่านี้จะเคลื่อนที่ไปยังส่วนที่เย็นกว่าของห้องเลี้ยงผลึก และไปเกาะกับโครงสร้างผลึกเพชรของ “เมล็ด” เพชร
อะตอมของคาร์บอนจะจัดเรียงตัวเป็นโครงสร้าง เกิดเป็นเพชร
แต่โดยปกติแล้ว เพชรพวกนี้จะมีขนาดเล็กและมีสารปนเปื้อน ซึ่งส่วนใหญ่มักจะมาจากโลหะที่อยู่ในห้องเลี้ยงผลึก
การสังเคราะห์เพชรอีกวิธีหนึ่งเรียกว่า ซีวีดี
ซีวีดี – การสะสมของไอของสารเคมีบนพื้นผิว
ซีวีดีใช้ “เมล็ด” เพชร อุณหภูมิสูง และห้องเลี้ยงผลึก แต่ไม่ใช้ความดันสูง
มีการฉีดก๊าซไฮโดรเจนและมีเทนเข้าไปในห้องเลี้ยงผลึก แทนการใช้แกรไฟต์ และใช้คลื่นไมโครเวฟจุดชนวนเพื่อสร้างพลาสมา
พลาสมา – ก๊าซที่ถูกทำให้มีสภาพเป็นไอออนโดยการให้ความร้อน
...Please log in to view and download the complete transcript.
