อัญรูปหลักๆ ของคาร์บอนคือเพชรและแกรไฟต์ ซึ่งทราบกันดีว่ามีมานานเป็นพันปีแล้ว
แต่ในช่วงทศวรรษที่ 1980 ได้มีการค้นพบอัญรูปใหม่ของคาร์บอน เป็นการค้นพบที่อาจกำหนดอนาคต และการใช้งานคาร์บอนอย่างแท้จริง
ในปีค.ศ.1985 ศาสตราจารย์แฮร์รี โครโตะ ได้ศึกษาการรวมตัวของคาร์บอนในดวงดาวที่ห่างออกไป
ศาสตราจารย์แฮร์รี โครโตะ มหาวิทยาลัยซัสเซ็กส์ สหราชอาณาจักร – “เรากำลังศึกษาห่วงโซ่โมเลกุลของคาร์บอนที่ค่อนข้างยาว และผมก็ต้องการทดลองในห้องทดลอง เพื่อจะดูว่าเราจะสามารถจำลองบรรยากาศของดาวฤกษ์ และสารเคมีที่ประกอบเป็นวัตถุเหล่านี้ได้หรือไม่ และเพื่อดูอีกว่าในห้องทดลอง เราจะสามารถมองเห็นห่วงโซ่โมเลกุลของคาร์บอนที่ค่อนข้างยาวนี้ได้หรือไม่”
เขาได้ติดต่อศาสตราจารย์โรเบิร์ต เคิร์ล และริชาร์ด สมอลลี แห่งมหาวิทยาลัยไรซ์ ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้แสงเลเซอร์กำลังสูงเพื่อทำให้อะตอมของซิลิกอนเกิดการระเหย เพื่อศึกษากลุ่มก้อนของก๊าชที่เกิดขึ้น
ศาสตราจารย์ริค สมอลลี่ มหาวิทยาลัยไรซ์ ฮูสตัน – “ในตอนนั้น เรารู้ทุกอย่างที่ควรรู้เกี่ยวกับคาร์บอนแล้ว หรืออย่างน้อยเราก็คิดว่าเรารู้ เราจึงบอกแฮร์รีไปว่า ‘ได้สิ แต่คงเป็นโอกาสหน้านะ ไม่ปีนี้ ก็ปีหน้า’”
เนื่องจากเลเซอร์สามารถก่อให้เกิดอุณหภูมิเสมือนอุณหภูมิบนดวงดาวได้ โครโตะจึงปรับเครื่องมือ ให้เปลี่ยนอะตอมของคาร์บอนให้ระเหยเป็นก๊าซแทน
การทดลองประสบความสำเร็จ และอะตอมของคาร์บอนจับรวมตัวกันเป็นกลุ่มในรูปแบบต่างๆ ที่หลากหลายมาก
แต่มีโมเลกุลชนิดหนึ่งเกิดขึ้นจำนวนมาก ...
Please log in to view and download the complete transcript.