น้ำมันปลาทำให้คุณฉลาดขึ้นได้หรือไม่?

Transcript

ลายมือของคุณไม่สวย ใช่หรือไม่?

รู้สึกยากที่จะมีสมาธิ?

หรือมีปัญหากับการอ่าน?

น่าประหลาดใจที่แพทย์คนหนึ่งเชื่อว่า การรับประทานน้ำมันปลาเป็นอาหารเสริมอาจช่วยพัฒนาสิ่งเหล่านี้ได้

แต่วิธีการเก็บข้อมูลจากการสำรวจ กลับไม่ส่งผลดีต่อผลการทดลองของเธอ

การทดลองเดอร์แรม

ในปี ค.ศ. 2003 แพทย์ชาวอังกฤษ ชื่อ แมเดลีน พอร์ทวูด ต้องการค้นหาคำตอบว่า การรับประทานน้ำมันปลาจะช่วยพัฒนาความสามารถในการเรียนรู้ของเด็กได้หรือไม่

น้ำมันปลาอุดมไปด้วยกรดไขมันโอเมกา 3 ซึ่งเชื่อกันมานานแล้วว่ามีความเกี่ยวโยงในทางบวกกับการทำงานและพฤติกรรมของสมอง

“เริ่มได้”

เธอได้ประเมินระดับ การอ่าน การเขียน และสมาธิของเด็ก 300 คน

150 คนจากจำนวนนั้น ได้รับน้ำมันปลาเป็นอาหารเสริม

อีก 150 คนได้รับ ยาปลอมที่มีกลิ่นคาวปลา

นักเรียนได้รับอาหารเสริมเป็นเวลาหนึ่งเดือน และถูกประเมินอีกครั้งหนึ่ง

ดร. แมเดลีน พอร์ทวูด – “ให้ลองนึกถึงตอนที่เธอเคยเป็นก่อนที่จะเริ่มทานยาแคปซูล เธอเรียนได้เป็นอย่างไรบ้างตอนอยู่ที่โรงเรียน?”

แมทธิว – “เอ่อ ผมก็คงทำงานไม่ค่อยเสร็จเท่าไหร่”

“แล้ว มันแตกต่างมั้ยในตอนนี้?”

“ครับ”

“เธอรู้สึกอยากทำงานงั้นหรือ?”

“ผมอยากจะทำให้มันให้เสร็จทั้งหมดเลย”

ดร. แมเดลีน พอร์ทวูด นักจิตวิทยาการศึกษา – “ก่อนเริ่มการทดลอง แมทธิว อธิบายตัวเขาเองไว้ว่า เป็นเด็กที่มีปัญหาเรื่องสมาธิ ไม่สามารถทำงานให้เสร็จ และมักจะมีปัญหาเกือบตลอดเวลา และเป็นแบบนี้ทั้งที่โรงเรียนและที่บ้าน ตั้งแต่ที่เขาได้รับประทานอาหารเสริม เขาอธิบายตัวเขาเองว่าแตกต่างไปจากเดิมมาก เขาสามารถทำงานเสร็จ มีสมาธิดีขึ้น และสามารถใส่ใจในรายละเอียดได้ดีขึ้น”

แล้วอาหารเสริมจากน้ำมันปลา ได้ให้คำตอบวิเศษที่ดร.พอร์ทวูดได้หวังไว้หรือไม่?

ความเอนเอียงจากการสังเกตการณ์

ผลการสำรวจชี้ให้เห็นว่า เด็ก 40% ที่ได้รับอาหารเสริมมีพัฒนาการดีขึ้น

แต่เป็นไปได้หรือไม่ว่า การที่เด็กถูกศึกษาอยู่นั้น ทำให้ผลการทดลองเอนเอียง?

เด็กอาจจะบิดเบือนผลการทดลองโดยที่ไม่รู้ตัว

พวกเขาอาจพยายามมากขึ้น เพื่อทำให้ผู้ทดสอบพึงพอใจ

หรืออาจเป็นแค่พวกเขาพูดเกินจริงเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขารู้สึกต่ออาหารเสริม

ประเด็นพื้นฐาน คือกระบวนการง่ายๆ ในการเฝ้าสังเกตพฤติกรรม อาจมีผลอันใหญ่หลวงต่อผลลัพธ์ได้

นี่คือเหตุผลว่าทำไม การศึกษาจึงมักทดสอบด้วยยาปลอมด้วย

ในกรณีของการทดลองเดอร์แรม เด็ก 150 คนที่รับยาปลอม แทบไม่แสดงถึงพัฒนาการที่เพิ่มขึ้นเลย ถึงแม้จะถูกเฝ้าสังเกต

นี่จึงชี้ให้เห็นว่า อัตราความสำเร็จที่ 40% ของดร.พอร์ทวูดนั้นมีนัยสำคัญ

แต่การเชื่อมโยงใดๆ ระหว่างอาหาร และการทำงานของสมองน่าจะมีความซับซ้อนสูงมาก

การศึกษาอีกมากเป็นสิ่งจำเป็น เพื่อพิสูจน์ว่าน้ำมันปลาทำให้เกิดผลที่สามารถสรุปได้อย่างแน่นอน