Classroom visuals
Film info
Film summary
ด้วยเหตุที่เครื่องจักรได้เข้ามาแทนที่แรงงานมนุษย์ พบกับผลกระทบของเรื่องนี้ต่อหนึ่งในคนตัดอ้อยหลายพันคนของประเทศบราซิลKey facts
- อุตสาหกรรมอ้อยเคยเป็นผู้จ้างงานขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศบราซิล
- การผลิตอ้อยกำลังเพิ่มขึ้น และเจ้าของไร่อ้อยได้หันไปใช้เครื่องจักรกลและวิธีการที่มีประสิทธิภาพสูงขึ้นแทน
- ค่าจ้างรายวันเฉลี่ยของคนงานในแปลงเกษตรขนาดใหญ่ในประเทศบราซิลคือ 10 เหรียญสหรัฐ
- จากปีค.ศ.2008-2011 มีการประมาณว่างาน 500,000 ตำแหน่งในไร่อ้อยขนาดใหญ่ถูกลดและเปลี่ยนไปใช้เครื่องจักรกล
Transcript
เมืองเซา เปาโล ประเทศบราซิล
หกโมงเช้าของทุกวัน มาเรีย โมทา ต้องเดินทาง 60 กิโลเมตร เพื่อไปทำงานในไร่อ้อยโอเมตตา ซึ่งเป็นไร่อ้อยที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซา เปาโล ประเทศบราซิล
มาเรียและคนงานอื่นๆ เริ่มรู้สึกว่า อุตสาหกรรมอ้อยที่เคยมีการว่าจ้างคนงานมากที่สุดในประเทศบราซิล ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม
สภาพการทำงาน
มาเรีย ใช้มีดเป็นอุปกรณ์ในการตัดอ้อย
มาเรีย โมทา คนงานรับจ้างตัดอ้อย ประเทศบราซิล – “การตัดอ้อยเป็นงานหนักมาก แต่จำเป็นต้องทำ บางครั้งคนเราก็ต้องเสียสละ เพื่อให้ครอบครัวสามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้”
เงินค่าแรงของมาเรีย จะขึ้นอยู่กับปริมาณอ้อยที่ตัดได้
โดยเฉลี่ย เธอสามารถตัดอ้อยได้วันละ10 ตัน แต่ค่าแรงของเธอยังอยู่ในระดับที่น้อยมาก
ค่าแรงเฉลี่ยต่อวันของคนงานในไร่ = 10 ดอลลาร์
มาเรียจะมีงานตัดอ้อยเพียงปีละเจ็ดเดือนเท่านั้นในช่วงฤดูเก็บเกี่ยว
เธอเป็นเพียงลูกจ้างรายวัน
บางครั้งเสียเวลาเดินทางมาทำงานแล้ว แต่ก็ไม่มีอ้อยให้เธอตัด
มาเรียรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ เริ่มเปลี่ยนแปลงไปในทางที่เลวร้าย
เครื่องจักรกล
การผลิตอ้อยในประเทศบราซิลมีเพิ่มมากขึ้นอย่างมหาศาล เนื่องจากปริมาณความต้องการเชื้อเพลิงชีวภาพมีมากขึ้น
...Please log in to view and download the complete transcript.
