ในทุกระบบนิเวศ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องพึ่งพาสิ่งมีชีวิตด้วยกันเองและสิ่งแวดล้อมภายนอกเป็นอย่างมาก
นั่นหมายถึงระบบนิเวศมีความเปราะบาง
การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยต่อหนึ่งองค์ประกอบ อาจส่งผลกระทบที่สามารถคุกคามทั้งระบบ และทำให้ทุกชีวิตตกอยู่ในความเสี่ยง
ทั้งการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพต่อสิ่งแวดล้อม และการเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพต่อสิ่งมีชีวิต สามารถทำให้ระบบนิเวศเสียเสถียรภาพได้
การเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพ
การหายไปของสายพันธุ์หนึ่ง อาจลดแหล่งอาหาร หรือแหล่งอาศัยของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อีกจำนวนมาก
การกำจัดสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์หนึ่งออกไป
และเมื่อสายพันธุ์ที่อยู่ด้านล่างของห่วงโซ่อาหารหมดไป มันอาจทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ตายตามไปด้วย เนื่องจากการล่มสลายของห่วงโซ่อาหาร
การนำสายพันธุ์ใหม่เข้ามา
แต่การนำสายพันธุ์ใหม่เข้ามา ก็อาจเกิดปัญหาได้เช่นกัน
ในศตวรรษที่ 19 นั้น กระต่ายเพียง 12 คู่ ถูกนำออกจากอังกฤษไปยังออสเตรเลีย
เมื่อไม่มีผู้ล่าและอยู่ในสภาวะที่เหมาะสมมาก กล่าวคือ ฤดูหนาวที่ไม่รุนแรง จำนวนของกระต่ายจึงเพิ่มขึ้นด้วยอัตราที่น่าตกใจ
เพียงแค่ทศวรรษที่ 1920 กระต่ายในออสเตรเลียเพิ่มจำนวนขึ้นถึงหมื่นล้านตัว
กระต่ายยุโรปถูกนำเข้าไปยังออสเตรเลีย:มีกระต่าย 24 ตัวในปี ค.ศ.1859 เพิ่มเป็น 10,000 ล้านตัวในปี ค.ศ.1926
พวกมันคุกคามสัตว์พื้นถิ่นขนาดเล็กให้ทิ้งถิ่นอาศัย ทำลายทุ่งหญ้า และทำให้สัดส่วนความหลากหลายของพืชเปลี่ยนแปลง
เชื่อกันว่า กระต่ายเป็นสาเหตุสำคัญที่สุดเพียงประการเดียว ที่ทำให้สิ่งมีชีวิตหลายสายพันธุ์สูญพันธุ์ในออสเตรเลีย ...
Please log in to view and download the complete transcript.