เลขฐานสอง: ภาษาของมนุษย์ต่างดาว
Film info
Film summary
ในปีค.ศ.1970 ได้มีปล่อยยานอวกาศที่มีเครื่องติดตามขึ้นสู่ห้วงอวกาศ เป็นสิ่งที่ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในแผนภาพทางวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา ถ้ามันถูกพบโดยมนุษย์ต่างดาว แผ่นจารึกนี้จะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเผ่าพันธุ์มนุษย์และเราอยู่ ณ ที่แห่งใดในจักรวาล แต่ทำไมมันจึงต้องเขียนด้วยเลขฐานสองล่ะ?Transcript
ในปี ค.ศ.1972 มนุษย์ส่งยานอวกาศไปสู่ห้วงอวกาศ
หนึ่งในภารกิจของมันคือเพื่อติดต่อสื่อสารกับมนุษย์ต่างดาว…
แต่จะสื่อสารได้อย่างไรล่ะ?
แผ่นไพโอเนียร์ หรือ แผ่นจารึกแห่งการบุกเบิก
ด้านข้างของยานกระสวยอวกาศมีแผ่นทองคำเล็กๆ ติดประทับอยู่ มันมีชื่อเรียกว่า แผ่นไพโอเนียร์ หรือ แผ่นจารึกแห่งการบุกเบิก
ดร.แฟรงค์ เดรค สถาบัน เอส อี ที ไอ – “เราคิดว่าสิ่งที่น่าสนใจที่สุดสำหรับมนุษย์ต่างดาวน่าจะเป็นประเด็นที่ว่า อะไรบ้างที่เรามีเหมือนกัน? ดังนั้น เราต้องการรูปภาพของผู้ชายและผู้หญิง แล้วก็ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับดาวเคราะห์หรือแหล่งที่มาของแผ่นจารึกนี้ และข้อมูลว่ากระสวยอวกาศได้จากมาเป็นเวลานานเท่าใดแล้ว เพราะอาจเป็นเวลาอีกหลายล้านปี กว่าที่มันจะถูกค้นพบโดยใครสักคน”
แต่แผ่นจารึกนี้ มีอะไรที่มากกว่าลักษณะที่น่าสะดุดตาของมัน
อนุกรมของเลขหนึ่ง และเครื่องหมายขีด ถูกใช้ในการอธิบายตำแหน่งของเราในกาแล็กซี
มันเป็นตัวแทนของภาษาที่เป็นสากลที่สุด นั่นก็คือเลขฐานสอง
ระบบเลขฐานสอง
เลขฐานสองเป็นระบบที่ใช้เลขโดดเพียงสองตัว คือ 1 และ 0 เพื่ออธิบายค่าจำนวนมากๆ
ยิ่งอนุกรมยาวขึ้นเท่าไหร่ ค่าก็จะยิ่งมากขี้นเท่านั้น
เลขสัญลักษณ์ใต้แผ่นจารึกนี้ใช้อธิบายตำแหน่งของดาวเคราะห์ต่างๆ ในระบบสุริยะของเรา โดยให้ระยะห่างของมันกับดวงอาทิตย์ อยู่ในรูปของรหัสเลขฐานสอง
ดาวพุธเป็นดาวเคราะห์ที่ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด เพื่อให้ทำความเข้าใจได้ง่าย เลขฐานสองที่ใช้สำหรับดาวพุธมีค่าเท่ากับสิบ
เลขฐานสองที่ใช้สำหรับดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ บอกได้หยาบๆ ถึงระยะห่างของมันกับดวงอาทิตย์ เมื่อเทียบกับดาวพุธ
เป็นการให้แนวคิดของระยะห่างโดยไม่ใช้หน่วยการวัดของโลก เช่น เมตร หรือ ไมล์
แต่ที่น่าสนใจที่สุด เห็นจะเป็นแผนที่เชิงรัศมี ซึ่งกินพื้นที่ส่วนใหญ่ของแผ่นจารึกนี้
ซึ่งเป็นส่วนที่จะบอกมนุษย์ต่างดาวว่า ระบบสุริยะของเราอยู่ตรงไหนในกาแล็กซีทางช้างเผือก
เลขฐานสองแต่ละชุดแสดงถึงทิศทาง และระยะทางไปยังวัตถุที่อยู่กับที่ใดๆ ในกาแล็กซี ที่เรียกว่า พัลซาร์
“พัลซาร์คือเศษซากของดาวฤกษ์ที่เกิดจากการระเบิด ซึ่งมันจะหมุนรอบตัวเองอย่างรวดเร็ว และส่งผลให้เกิดการปลดปล่อยคลื่นวิทยุออกมาเป็นช่วงๆ อย่างสม่ำเสมอ
และช่วงความถี่ของคลื่นที่มาจาก พัลซาร์ จะถูกแสดงในรูปของเลขฐานสอง ซึ่งเป็นระบบตัวเลขที่ง่ายที่สุดในการให้ข้อมูลของเวลาและระยะทาง ดังนั้นนี่คือวิธีที่มนุษย์ต่างดาวจะสามารถรับทราบได้ว่า วัตถุชิ้นไหนคืออะไร โดยอาศัยคลื่นความถี่ของมัน แม้จะอยู่ในยุคอีกนับหลายล้านปีข้างหน้า”
มันอาจดูเหมือนกับงานศิลปะทางคณิตศาสตร์อย่างง่ายชิ้นหนึ่ง
แต่แผ่นจารึกนี้ สามารถให้ข้อมูลกับมนุษย์ต่างดาวว่าเรามาจากไหน และจะตามหาเราได้อย่างไร
