นักปั่นจักรยานสามารถทำความเร็วได้ถึง 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ทั้งๆ ที่มีแรงทำหน้าที่ต่อต้านพวกเขามากมาย
จุดมุ่งหมายหลักของนักปั่นจักรยานคือ การลดแรงต้านของอากาศที่มากระทำต่อพวกเขา
ข้อเท็จจริงดังกล่าวนำไปสู่การออกแบบรถจักรยานและเสื้อผ้าแบบใหม่ที่ลู่ลมและลดแรงต้านของอากาศมากขึ้น
รอด เอลลิงวอร์ธ ครูฝึกซ้อมการแข่งขัน–“ที่สำหรับมือจับมีความพิเศษเป็นอย่างมาก โดยปกติแล้ว เรานั่งบนจักรยานตัวตรงแบบนี้ ดังนั้น ลมจะปะทะหน้าอกคุณตรงๆ ซึ่งจะทำให้เกิดการไหลของอากาศแปรปรวนมากมาย แต่ในตำแหน่งนี้ เราจะอยู่ต่ำลงไปในตำแหน่งที่ม้วนก้มตัวต่ำลง ทำให้ตัวเราแคบลงไปมาก เราจึงเหมือนกับใบมีดที่เคลื่อนที่ไปในอากาศ คุณคงนึกภาพออกว่า ถ้าคุณสวมเสื้อผ้าหลวมๆ ลมจะปะทะตัวคุณเหมือนกับร่มชูชีพ เราจึงต้องสวมชุด ค่อนข้างจะที่แนบร่างกาย ชุดแบบนี้เรียกว่า สกินสูท เราหุ้มรองเท้าไว้เนื่องจากคุณมีเชือกหรือสายรัดเวลโคร ดังนั้น จึงต้องหุ้มรองเท้าเอาไว้ ดังนั้น อากาศก็จะไหลผ่านรองเท้าไป
เราสวมหมวกนิรภัยแบบนี้ มันได้รับการออกแบบให้อากาศไหลผ่านหมวกแล้วผ่านหลังของผู้ขี่ไป”
“ตัวจักรยานมีรูปทรงโค้งราบเรียบ ดังนั้น อากาศจึงเคลื่อนที่ผ่านไปอย่างราบรื่น รวมทั้งที่ล้อด้วย-อันที่จริง ล้อหน้ามีซี่ล้ออยู่เพียง 14 ซี่เท่านั้น เพื่อไม่ให้มีลมเข้าไปอยู่ระหว่างซี่ล้อแล้วทำให้คุณเคลื่อนที่ได้ช้าลง นอกจากนี้ ล้อหลังยังเป็นล้อตันที่ทำจากเส้นใยคาร์บอนอีกด้วย-เพื่อไม่ให้มีซี่ล้อให้ลมเข้าไปอยู่ภายในได้เลย จึงทำให้เคลื่อนที่ผ่านอากาศไปได้อย่างรวดเร็วมากแน่นอน”
เครื่องมือเหล่านี้ทำงานร่วมกันเพื่อช่วยให้นักปั่นจักรยานลดแรงต้านของอากาศได้ ซึ่งช่วยลดเวลาลงไปได้กิโลเมตรละสองสามวินาที
แม้อาจฟังดูไม่มากนัก แต่มันก็อาจเป็นความแตกต่างระหว่างชนะและแพ้ได้
Please log in to view and download the complete transcript.